31 marca 2017 r. największa organizacja związkowa zrzeszająca nauczycieli w naszym kraju postanowiła policzyć się i pokazać swoją siłę. No cóż, nie wypadło to zbyt okazale… raptem – w skali kraju – to ok. 12-15% zatrudnionych…. Czyli mniej, niż jest członków organizatora strajku.
Warto przypomnieć, że ZNP nie podjęło najmniejszych prób porozumienia się w sprawie podjętej akcji z jakimkolwiek innym związkiem zawodowym zrzeszającym nauczycieli i pracowników oświaty – ani z NSZZ „Solidarność”, ani też ze związkami zrzeszonymi w Forum ZZ. Pycha? Arogancja?
W naszym stanowisku z 23.03.2017 r. podnosiliśmy też niedopuszczalne metody, jakimi organizatorzy w poszczególnych regionach i szkołach próbowali „nagnać” chętnych do strajku…
Strajk zorganizowano w czasie trwających rokowań ze stroną rządową. Nieudany strajk (bo o takim należy powiedzieć wprost) znacznie osłabia pozycję negocjacyjną nie tylko ZNP ale też pozostałych związków uczestniczących w negocjacjach.
Należy więc zadać otwarte pytanie: w czyim interesie było bezmyślne parcie ZNP do strajku??? Nauczycieli? Wątpię. Na horyzoncie rysuje się kolejne pole konfliktu: obywatelski wniosek o przeprowadzenie referendum dotyczącego….. cofnięcia reformy. Mamy kwiecień, zmiany wchodzą we wrześniu, samorządy w 95% ustaliły sieć szkół…. Kiedy więc ma odbyć się to referendum? W lipcu?
„Najwyższe władze” ZNP nie mogły podjąć tej inicjatywy np. we wrześniu 2016 r., kiedy to pojawiły się projekty ustaw…. Być może udałoby się opóźnić start reformy o minimum 1 rok i lepiej przygotować zarówno przepisy jak i zabezpieczyć pieniądze. Nie wiedzieli o tym? Czy też nie mieli przyzwolenia?
Nauczyciele, zastanówcie się. Nie dajcie sobą manipulować.
