Dialog społeczny określić można jako relacje między partnerami społecznymi, wyrażające się w mechanizmach:
- konsultacji,
- rokowań (negocjacji),
- zawierania porozumień,
- rozwiązywania sporów zbiorowych metodami pokojowymi (mediacja, koncyliacja), bądź też przez stosowanie legalnych środków wzajemnej presji (strajk, lokaut).
Dialog społeczny oraz jego podstawowe zasady i formy instytucjonalne spełniają istotną rolę w przebiegu złożonych procesów przebudowy systemowej jako doniosły czynnik zapobiegania, łagodzenia i likwidowania sporów wynikających z nieuchronnej konfrontacji różnych – często skrajnie rozbieżnych- interesów.
Dialog służy także poszukiwaniu konstruktywnych i trwałych rozwiązań, które w sferze politycznej odpowiadałyby potrzebom demokratyzacji, a w sferze gospodarczej - mechanizmom i regułom społecznej gospodarki rynkowej.
(E. Wronikowaska, Rola państwa w dialogu społecznym w Polsce).
